Pogoda i stan szlaków

Początek wycieczki o 7:50, na przystanku Zawoja Markowa. Temperatura około 20 stopni Celsjusza, niebo w większości bezchmurne.

Z upływem czasu stopniowy wzrost zachmurzenia, na szczycie oczywiście dodatkowo zimny wiatr 🙂 Przełożyło się to na duże wahania temperatury odczuwalnej. Kiedy słońce zaświeciło było wręcz gorąco, ale wystarczyło, że przyszła chmura i zawiało, a wciągnięcie na siebie kolejnej warstwy ubrań nie było złym pomysłem.

Oczywiście o ile ktoś taką posiadał, bo niestety przygotowanie sporej części turystów do wędrówek jest, delikatnie mówiąc, marne. Kapryśna natura masywu Babiej Góry nieraz boleśnie tą prawdę weryfikowała.

Widoczność była niestety bardzo słaba. Tatry (40 – 65 km) praktycznie niewidoczne, Beskid Wyspowy (35 – 55 km) ledwo ledwo. Taki urok lipcowej aury. Choć w taki miejscu jak Babia Góra jest to zawsze rozczarowujące.

Przez cały dzień brak opadów. Szlak na ogół suchy z wyjątkiem fragmentów Perci Akademików (zacienione fragmenty z łańcuchami) i Perci Przyrodników.

Powyżej: Grzbiet masywu Babiej Góry opadający do Przełęczy Brona i Mała Babia Góra (po prawej). W oddali Beskid Śląski i Beskid Mały (6 lipca 2021 roku, przed południem).

Mapa trasy

Ruch na szlaku i utrudnienia

Na parkingu w Zawoi Markowej kilka samochodów. W busie przyjechały ze mną dwie osoby, stąd do schroniska ruch niewielki, szedłem praktycznie sam. Przy schronisku kilkanaście osób, dodatkowe kilka spotkałem na odcinku niebieskiego szlaku do Skrętu Ratowników. Natomiast po wejściu na Perć Akademików w zasadzie cisza i spokój. Minąłem cztery osoby w okolicach wyjścia z lasu i jedną po wejściu na Czarny Dziób. Zdecydowanie to był dobry dzień na spokojne zapoznanie się z tym szlakiem.

W okolicy kopuły szczytowej wakacje od tłumu się skończyły 😉 Kilkadziesiąt osób tylko w otoczeniu wierzchołka Diablaka a potem kolejne dziesiątki podchodzące od strony Krowiarek (najprostszy wariant dla zmotoryzowanych). Napotkałem też dwie, zasobne w dzieci, wycieczki 🙂

Nasilenie ruchu drastycznie spadło jak tylko odbiłem w bok na Perć Przyrodników. Tutaj ledwie kilka osób kończących podejście i później jedna minięta w połowie odcinka. O dziwo na Górnym Płaju (szlak niebieski) również spokojnie, nieco więcej ludzi przy Mokrym Stawku. Sama końcówka z Przełęczy Krowiarki do Zawoi Policzne to już prawie samotny finisz: dwie spotkane osoby.

Jeśli chodzi o utrudnienia to standardowo większą uwagę należy zwrócić na odcinkach z łańcuchami, gdzie miejscami jest mokro i nieco ślisko. Podobnie zdradliwe mogą być niektóre kamienie na Perci Przyrodników.

Na koniec, ponieważ zauważyłem kolejny raz, że niektórzy mają z tym problem, przypomnienie. Perć Akademików jest od Zakrętu Ratowników (odejście od szlaku niebieskiego) szlakiem jednokierunkowym! W miejscach trudniejszych (Czarny Dziób) w sezonie i tak tworzą się zatory, więc po co dodawać do tego swoją cegiełkę. Szczególnie, że akurat w masywie Babiej Góry na gęstość szlaków nie można narzekać.

PowyżejRozległe widoki z grzbietu Babiej Góry, po lewej Pasmo Policy, na horyzoncie (ledwie widoczne) szczyty Beskidu Wyspowego (6 lipca 2021 roku, około południa).

Dlaczego Babia Góra

Okno pogodowe (pomiędzy dniami burzowymi) pojawiło się tym razem w środku tygodnia, stąd należało zakasać rękawy i ruszyć w góry.

Od mojej ostatniej wizyty na Babiej Górze minęły prawie dokładnie dwa lata. Ponieważ to zdecydowanie za długo jak na tak piękne okolice, cel został szybko obrany. Natomiast taki a nie inny przebieg trasy wymusił niejako rozkład busów – pierwszy z Krakowa kończy bieg w Zawoi Markowej. Nie traktuje tego jednak w kategoriach problemu, ponieważ jest to dobre wprowadzenie do schroniska Markowe Szczawiny skąd dostępne do wyboru jest kilka opcji dalszej wycieczki.

Mnie najbardziej interesowało podejście Percią Akademików, liczyłem że stawiając się tam odpowiednio wcześnie będę miał w końcu czas, żeby spokojnie przyjrzeć się sztucznym ułatwieniom na tym szlaku.

Ponieważ trasę chciałem zakończyć w busie w Zawoi Policzne, plan zakładał skierowanie się widokowym grzbietem Babiej Góry aż do Sokolicy (dalej wchodzimy już w las) a następnie odbicie na mało uczęszczaną Perć Przyrodników. Od tego miejsca można albo skierować się w stronę schroniska (dłuższa wersja) albo do Przełęczy Krowiarki i potem niebieskim szlakiem do Zawoi Policzne.

Pomimo, że ten drugi wariant jest mniej ciekawy (spory odcinek ruchliwą drogą!), po drodze zakłada odwiedziny Mokrego Stawku, jest krótszy i… mało kto tędy chodzi. Stąd właśnie on został wybrany.

Niestety tutaj plany zderzyły się z rzeczywistością. Mercbus, który według strony przewoźnika odjeżdża z tego miejsca o 14:25, postanowił nie zjawić się, co przełożyło się na 55 minut koczowania na przystanku. Stało się to nie pierwszy już raz, więc zalecam (jeśli ma się siłę) wybrać dłuższą opcję albo robić pętle, schodząc na bus do Zawoi Markowej.

Jeśli mimo to schodzimy do Zawoi Policzne i nie przyjedzie ostatni w tygodniu bus do Krakowa o 15:10, pozostaje skorzystać z lokalnych linii i podjechać do Suchej Beskidzkiej.

PowyżejPoczątkowy fragment Perci Akademików, prowadzący lasem (6 lipca 2021, nad ranem).

Ciekawe miejsca przy trasie

[1] Marków Potok – https://pl.wikipedia.org/wiki/Mark%C3%B3w_Potok.
[2] Schronisko PTTK „Markowe Szczawiny” – http://markoweszczawiny.pttk.pl/.
[3] Perć Akademików – https://pl.wikipedia.org/wiki/Per%C4%87_Akademik%C3%B3w.
[4] Szczyt Diablak (1723 m n.p.m.) – najwyższy wierzchołek masywu Babiej Góry i jednocześnie Beskidu Żywieckiego – https://pl.wikipedia.org/wiki/Diablak.
[5] Szczyt Gówniak (1644 m n.p.m.) – https://pl.wikipedia.org/wiki/G%C3%B3wniak.
[6] Szczyt Kępa (1519 m n.p.m.) – https://pl.wikipedia.org/wiki/K%C4%99pa_(Beskid_%C5%BBywiecki).
[7] Szczyt Sokolica (1368 m n.p.m.) – https://pl.wikipedia.org/wiki/Sokolica_(Beskid_%C5%BBywiecki).
[8] Perć Przyrodników – https://pl.wikipedia.org/wiki/Per%C4%87_Przyrodnik%C3%B3w.
[9] Górny Płaj – https://pl.wikipedia.org/wiki/G%C3%B3rny_P%C5%82aj.
[10] Mokry Stawek – https://pl.wikipedia.org/wiki/Mokry_Stawek.
[11] Przełęcz Krowiarki – https://pl.wikipedia.org/wiki/Prze%C5%82%C4%99cz_Krowiarki.
[12] Babiogórski Park Narodowy – https://www.bgpn.pl/.

Wpis przejrzany i aktualny na dzień: 2021-07-07. Wszystkie zdjęcia wykonane przez autora wpisu.

Zdjęcie tytułowe: Kopuła szczytowa Diablaka, najwyższego szczytu w masywie Babiej Góry, widziana ze szlaku czerwonego (6 lipca 2021 roku, po południu).