Pogoda i stan szlaków

Wyjście na szlak w Karpaczu, na przystanku w pobliżu pensjonatu „Pegaz” o 9:20. Koniec o 16:25 w Sobieszowie, skąd czekało mnie jeszcze dojście do pensjonatu. 

Początek wycieczki w niskich chmurach i mgle na tyle gęstej, że Śnieżka była praktycznie niewidoczna spod schroniska „Dom Śląski”. W kolejnych godzinach chmury nieco się podniosły a słońce coraz śmielej zaczęło się przez nie przebijać. Co ciekawe, idąc grzbietem widać było, że nad Kotliną Jeleniogórską słońce świeci cały czas – wał chmur przetaczał się tylko nad szczytami Karkonoszy.

Poczucie chłodu potęgował zimny wiatr i wilgoć. Dopiero kiedy chmury nieco się rozproszyły zrobiło się nieco cieplej.

 

Szlak co do zasady suchy, chociaż na najbardziej „dzikiej” (jak na karkonoskie standardy) części szlaku pomiędzy „Słonecznikiem” a schroniskiem „Odrodzenie”, sporo błota i miejscami cieki wodne płynące pomiędzy kamieniami.

Powyżej: Spowita mgłą Śnieżka widziana sprzed schroniska PTTK „Dom Śląski”. Zdjęcie zrobione 2 września 2021 roku, przed południem.

Mapa trasy i możliwości dotarcia

Do Karpacza dojazd autobusem z Jeleniej Góry. Powrót pieszo do Jagniątkowa przez Sobieszów.

Ponieważ opisane szlaki znajdują się na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego, konieczne jest zakupienie biletu wstępu. Niemniej wjeżdżając wyciągiem „Na Kopę” bilet do KPN mamy „w cenie”. Bilety do parku można również kupić poprzez platformę e-parki (gdyby ktoś wolał podejście piesze).

Dodatkowo należy uwzględnić fakt, że zgodnie z przepisami Parku, poruszanie się w jego obrębie jest możliwe tylko od świtu do zmierzchu. Przy czym definicje obu są dość niejednoznaczne z astronomicznego punktu widzenia.

Ruch na szlaku i utrudnienia

Pomimo, że pogoda zdecydowanie nie przywoływała na myśl lata, ludzi w Karkonoszach sporo. Jednakże możliwość wjazdu kolejką i bliskość magnesu na turystów, jakim jest Śnieżka, robią swoje. Mimo to bez konieczności oczekiwania na wjazd, chociaż w schronisku już tłoczno. Co nie dziwi biorąc pod uwagę aurę. Na przebiegającym przez teren Czech odcinku, praktycznie bez turystów.

Za to po minięciu schroniska „Odrodzenie” minęło mnie kilku rowerzystów. Po drodze dało się też zauważyć wielu obcokrajowców, głównie Czechów i Niemców.

Na szlaku nie zanotowałem żadnych utrudnień.

Powyżej: Niebieski szlak prowadzący przez Torfowisko Upy (Równia pod Śnieżką). W oddali Krakonos. Zdjęcie zrobione 2 września 2021 roku, przed południem.

Dlaczego Przełęcz Karkonoska

W czwartek pogoda w końcu miała zrobić się słoneczna i przyjemna do uprawiania turystki. A jako, że urlop zmierzał ku końcowi celem stały się Karkonosze. Zgodnie z planem mieliśmy wszyscy wjechać wyciągiem na Kopę, przejść się kawałek na czeską stronę (do hotelu Luční Bouda) a po powrocie do czerwonego szlaku rozdzielić się. Ja wracać pieszo do Sobieszowa a reszta zjechać wyciągiem i wrócić autobusem, po drodze spacerując po Karpaczu i Cieplicach.

Dlaczego tak? Chciałem zwiedzić kolejny fragment grzbietu, w szczególności od okolic ruin schroniska nad Wielkim Stawem do odejścia szlaku czarnego za Ptasim Kamieniem. Tym fragmentem jeszcze nigdy nie szedłem a wydawał mi się ciekawy (widziałem go od drugiej strony, w zeszły roku, schodząc ze Śląskich Kamieni). Przy tym dystans był na tyle duży, że postanowiłem przejść go samemu.

A jak to wyglądało w praktyce? Ładna pogoda owszem była, wszędzie tylko nie nad grzbietem Karkonoszy 😉 Chociaż z czasem poprawiła się na tyle, że można było napawać się widokami 🙂 Wracając miałem też na tyle duży zapas czasu, że zrobiłem mały trawers Chojnika, nowym dla mnie szlakiem 🙂

Powyżej: Schroniska: „Strzecha Akademicka” (wyżej) i „Samotnia” (niżej), widziane z Kopy nad Moreną. Zdjęcie zrobione 2 września 2021 roku, po południu.

Ciekawe miejsca przy trasie

[1] Dziki Wodospad – https://pl.wikipedia.org/wiki/Dziki_Wodospad_(Karpacz).
[2] Kolej linowa na Kopę – https://karpaczskiarena.pl/.
[3] Schronisko „Dom Śląski” – https://pl.wikipedia.org/wiki/Schronisko_G%C3%B3rskie_%E2%80%9EDom_%C5%9Al%C4%85ski%E2%80%9D. Strona www schroniska: http://domslaski.pl/
[4] Równia pod Śnieżką – https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C3%B3wnia_pod_%C5%9Anie%C5%BCk%C4%85.
[5] Biała Łaba – https://pl.wikipedia.org/wiki/Bia%C5%82a_%C5%81aba
[6] Schronisko (hotel) Luční Bouda (CZ)- https://pl.wikipedia.org/wiki/Lu%C4%8Dn%C3%AD_bouda. Strona www schroniska: https://www.spindlerovabouda.cz/pl/.
[7] Kocioł Małego Stawu – https://pl.wikipedia.org/wiki/Kocio%C5%82_Ma%C5%82ego_Stawu.
[8] Kocioł Wielkiego Stawu – https://pl.wikipedia.org/wiki/Kocio%C5%82_Wielkiego_Stawu.
[9] Słonecznik – https://pl.wikipedia.org/wiki/S%C5%82onecznik_(Karkonosze).
[10] Schronisko PTTK „Odrodzenie” – https://pl.wikipedia.org/wiki/Schronisko_PTTK_%E2%80%9EOdrodzenie%E2%80%9D_na_Prze%C5%82%C4%99czy_Karkonoskiej. Strona www schroniska: https://www.schroniskoodrodzenie.com/.
[11] Hotel Špindlerova bouda (CZ) – https://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%A0pindlerova_bouda. Strona www schroniska: https://www.spindlerovabouda.cz/pl/.
[12] Ptasi Kamień (1215 m n.p.m.) – https://pl.wikipedia.org/wiki/Ptasi_Kamie%C5%84.
[13] Schronisko Petrova bouda (CZ) – https://pl.wikipedia.org/wiki/Petrova_bouda.
[14] Karkonoski Park Narodowy – https://kpnmab.pl/.

Wpis przejrzany i aktualny na dzień: 2021-09-18. Wszystkie zdjęcia wykonane przez autora wpisu.

Zdjęcie tytułowe: Przełęcz Karkonoska widziana z czerwonego szlaku. W oddali, pogrążony w chmurze, szczyt Wielkiego Szyszaka. Zdjęcie zrobione 25 sierpnia 2021 roku, w południe.