[2021-01-21] Turbacz z Rabki

Start około godziny 7:30 na przystanku w Rabce (dworzec busów), niebo pokryte chmurami typu cirrus, temperatura około 0 stopni. W zasadzie do późnych godzin popołudniowych było pogodnie, momentami słońce było nieco przytłumione cirrusem lub szybko gnanymi przez wiatr niskimi obłokami. Dopiero około dwóch godzin przed zachodem słońce przemieściło się w rejon gdzie wisiało mocniejsze zachmurzenie znad Tatr.

Cały dzień temperatura w okolicach zera ze wskazaniem na niewielki plus. Z racji mocno operującego słońca spadające czapy śniegu z drzew, niżej, przy zejściu do Nowego Targu, nawet woda mocno kapiąca z gałęzi. Jak to często bywa w takich warunkach, strumyki cieknące z dachu schroniska na Turbaczu 🙂

Mocniejszy wiatr na polanach i Turbaczu, obniżający temperaturę odczuwalną. Sądząc po wale fenowym widocznym nad Tatrami i czapą zalegającą nad masywem Babiej Góry – Gorce oferowały całkiem przyjemne warunki do turystyki.

Śnieg na całej długości trasy od Rabki do Kowańca. Początek drogi poza Rabką, na polanach i później w stronę Maciejowej, ubity i zmrożony. Miejscami trzeba było uważać na poślizg. Od Starych Wierchów droga wyjeżdżona skuterem, w zasadzie bez zapadania się. Poza szlakiem śniegu przynajmniej po kolana.

Jedyny odcinek na którym istotnie przydatne mogłoby okazać się wspomaganie rakietami to podejście na Turbacz od strony Rabki. Mowa o odcinku ponad drzewami, przez rozległe wiatrołomy. Miejscami śniegu było tam pod 1 metr (osoba idąca w przeciwnym kierunku zapadła się ponad pas) i z racji konsystencji nawet podążanie po śladach (bardzo głębokich) nie gwarantowało nie zakopania się.

Przed schroniskiem ławki wystające ze śniegu, murek doskonale widoczny. Zatem daleko do warunków sprzed 2 lat, z początku lutego, kiedy murek był jedynie niewielkim wybrzuszeniem a śnieg zakrywał praktycznie cały płot, przy którym turyści obserwują Tatry. Ale… zima dopiero się rozpoczęła, więc…